Anadolu Beylikleri

XII. yüzyılın ortalarına doğru Selçuklu ordusunun Kösedağ da Moğollara yenilmesinden sonra Anadolu Selçuklu Devleti zamanla eski gücünü ve otoritesini iyice kaybetmiştir.

Anadolu Selçuklu Devleti’nin zayıflaması ve Moğol baskısının zamanla azalmasından faydalanan Türkmen beyleri de bulundukları bölgelerde yavaş yavaş Selçuklularla ilişkilerini keserek bağımsızlıklarını ilan etmişlerdir.Anadolu Selçuklularının hakimiyetindeki topraklarda kurulan bu beyliklere Tavaif-i Mülûk veya Anadolu beylikleri denilir.

Bunların çoğu Bizans İmparatorluğu’na yakın uçlarda ve kıyı bölgelerinde kurulmuştur.Selçuklu-Moğol idaresinin daha kuvvetli olduğu orta Anadolu’da kurulan beylik sayısı ise daha azdır.Anadolu’da kurulan bu beylikler şunlardır;

• Karamanoğulları Beyliği, (Ermenek, 1256-1483)
• Ladik (İnançoğulları) Beyliği, (Honaz/Dalaman, 1261-1368)
• Sahip Ataoğulları Beyliği, (Afyonkarahisar, 1275-1368)
• Menteşe oğulları Beyliği, (Milas/Muğla, 1280-1424)
• Karasioğulları Beyliği, (Balıkesir, 1297-1360)
• Germiyanoğulları Beyliği, (Kütahya, 1300-1429)
• Eşrefoğulları Beyliği, (Beyşehir, XII. yüzyılın ikinci yarısı)
• Saruhanoğulları Beyliği, (Manisa, 1302-1410)
• Aydınoğulları Beyliği, (Birgi/Ayasluk (Selçuk), 1308-1426)
• Alaiye Beyliği, (Alanya, 1293-1471)
• Hamidoğulları Beyliği, (Isparta, 1301-1423)
• Dulkadiroğulları Beyliği, (Maraş, 1339-1521)
• Eretnaoğulları Beyliği, (Sivas, Kayseri, 1335-1381)
• Çobanoğulları Beyliği, (Kastamonu, 1227-1309)
• Çandaroğulları Beyliği, (Kastamonu, 1292-1462)
• Pervâneoğulları Beyliği, (Sinop, 1277-1322)
• Tâceddinoğulları Beyliği, (Niksar, 1348-1428)
• Kadı Burhâneddin Ahmed Beyliği, (Kayseri, 1381-1428)