Refik Halid KARAY
1888 yılında Beylerbeyi’nde doğan Refik Halid ,18.yüzyıl sonlarında bir kolu Mudurnu’dan İstanbul’a göçen Karayış ailesindendir.”Galatasaray Sultanisi” ve ”Mekteb-i Hukuk”da okuyan yazar,Meşrutiyet sıralarında gezeteciliğe başlamıştır.Kısa sürede üne kavuşmuş, ”Fecri Ati” edebiyat topluluğunun kurucularında olmuştur.”Kirpi” adıyla yazdığı taşlamaları ve siyasal yazıları sonucu İttihat Terakki hükümetince Anadolu’nun çeşitli illerine 5 yıl sürgüne gönderilmiş,ancak 1. Dünya Savaşı’nın son yılı İstanbul’a dönebilmiştir.Dönüşünde Robert Kolej’de öğretmenlik,Sabah gazetesi başyazarlığı,iki kez Posta-Telgraf Genel Müdürlüğü yapan Refik Halid ,bu süreçte tanınmış ”Aydede” mizah dergisini de çıkarmıştır.
Bazı siyasal davranışları yüzünden memleketten ayrılmak zorunda kalan yazar Haleb’e yerleşerek ”Vahdet” gazetesini çıkarmış,Hatay ‘ın Türkiye’ye bağlanmasında yazıları ve çalışmaları ile katkıları olmuştur.1938’de yurda dönen Refik Halid,dergi ve gazetelerde günlük yazılar yazmış ve 20 kadar roman kaleme almıştır.
18.7.1965 tarihinde İstanbul’da ölen yazar; tekniği, dilinin güzelliği, taşlamalarının inceliği ve Modern Türk Edebiyatı’nın temel taşlarından biri olmuştur.
Yapıtları: İstanbul’un Bir Yüzü,Yezidin Kızı,Çete ,Sürgün,Bu Bizim Hayatımız,Bugünün Saraylısı,Kadınlar tekkesi,Karlı Dağdaki Ateş ….(roman);Memleket Hikayeleri,Gurbet Hikayeleri(hikaye).